اپوکسی دارشدن روغن سویا و کلزا

روغن های گیاهی، مواد پایدار، تجدید پذیر و زیست تخریب پذیری هستند که جایگزین مواد پتروشیمی در برخی کاربرد ها شده اند. روغن های سویا و کلزا حاوی مقادیر بالای اسید چرب هستند که میتوان به اسید اپوکسی چرب تبدیل شوند. روغن سویا شامل 11.4% پالمیتیک اسید، 3.77% استئاریک اسید، 24.48% اولئیک اسید، 47.06% لنولئیک اسید و 7.87% لنولنیک اسید و روغن کلزا حاوی 3.9% پالمیتیک اسید، 1.27% استئاریک اسید، 64.27% اولئیک اسید، 17.09% لنولئیک اسید و 8.8% لنولنیک اسید که بوسیله هیدروژن پراکسید به عنوان دهنده اکسیژن اپوکسیده شد. فرمیک اسید به عنوان کاتالیزور استفاده شد. مقدار اضافی از هیدروژن پراکسید برای دستیابی به بالاترین میزان تبدیل ضروری می باشد. بالاترین میزان گروه های اپوکسی برای روغن سویا 6.11% وزنی و برای روغن کلزا 4.53% وزنی بدست آمد. با توجه به انجام واکنش های جانبی باز شدن حلقه اپوکسی امکان پذیر است و بنابراین گروه های هیدروکسی انتهایی با استفاده از طیف سنجی FT-IR قابل مشاهده می باشند. نتایج نشان داد که میزان اپوکسی دار شدن روغن سویا در شرایط یکسان بیشتر از روغن کلزا می باشد که می تواند ناشی از میزان بیشتر پیوند دو گانه در روغن سویا باشد. این تحقیق امیدوار است که به تولید روغن های گیاهی بر پایه اپوکسی در داخل کشور کمک نماید